Wlastimil Hofman | Kobieta z harfą, skrzydło tryptyku: Żem był jak pielgrzym…, 1954 r.

Wlastimil Hofman (1881 Praga - 1970 Szklarska Poręba)

Kobieta z harfą, skrzydło tryptyku: Żem był jak pielgrzym…, 1954 r.

olej, płyta, 59,5 × 49 cm w świetle oprawy
sygn. i dat. p. d. (na harfie): „Wlastimil Hofman/1954”

na odwrocie opis autorski: „Tryptyk/l bok/ „Żem był jak pielgrzym...”/Jul. Sł./cytat w języku czeskim [...], dopisane wtórnie „HARFIARKA”/1954 r./Wlastimilówka oraz nalepka z odręcznym opisem pracy

„W twarzy człowieka odbija się tak, jak w lustrze całe wewnętrzne życie. Można z niej bez trudu odczytać wszystko: mądrość, głupotę, szczęście, ból, cierpienie, zawiść, nadzieję, tęsknotę, nędzę i dostatek.”
Wlastimil Hofman, cyt. za: M. Czapska-Michalik, „Wlastimil Hofman (1881–1970)”, Warszawa 2007, s. 34

Wlastimil Hofman

W wieku 16 lat rozpoczął naukę w Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Swoją artystyczną edukację kontynuował w Paryżu w Ecole des Beaux-Art w pracowni Jean-Leon Gerome’a – francuskiego malarza i rzeźbiarza akademickiego. Sławę przyniosła Hofmanowi praca zatytułowana Spowiedź, która została wystawiona w 1906 roku w warszawskiej Zachęcie. Podczas wojny kilkakrotnie zmieniał miejsce pobytu, by ostatecznie osiąść w Szklarskiej Porębie, gdzie kontynuował tradycje tamtejszej kolonii artystycznej. Malował głównie portrety oraz sceny o charakterze symbolicznym, pełne nastrojowości oraz religijnych i patriotycznych treści. Prace artysty utrzymane są w intensywnych, nasyconych barwach, które dodatkowo podkreślają głębię ekspresji przedstawienia.

Czytaj więcej