Aukcja Dzieł Sztuki / 28 listopada 2020

8. Władysław Ślewiński | Białe piwonie, ok. 1899 r.

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Dzieł SztukiBiałe piwonie, ok. 1899 r.
powrót
8
Władysław Ślewiński | Białe piwonie, ok. 1899 r.Władysław Ślewiński | Białe piwonie, ok. 1899 r.

Władysław Ślewiński (1856 Białyń - 1918 Paryż)

Białe piwonie, ok. 1899 r.

olej, płótno, 45 × 37 cm w świetle oprawy

Wystawiany:
– „Władysław Ślewiński 1854–1918, Wystawa monograficzna”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1983
Reprodukowany i opisany:
– „Władysław Ślewiński 1854–1918, Wystawa monograficzna”, kat. oprac. Władysława Jaworska, Muzeum Narodowe Warszawie, Warszawa 1983, poz. 53, (nr w katalogu 68).

Pochodzenie:
– Kolekcja rodziny Buffetaud, Paryż (siostry Jeanne Buffetaud i Marié-Luise Lagrange odziedziczyły po matce znaczną kolekcję prac Władysława Ślewińskiego, które tamta pozyskała głównie od Eugenii, żony artysty. W skład tych zbiorów wchodziło około 170 płócien, a 38 z nich siostry przekazały w darze dla polskich muzeów).

„A Pańskie kwiaty! (…) To nie doskonałe fotografie rzeczy, które żyły, ale zgasły z chwilą gdy się znalazły na kliszy, to wiecznie żyjące indywidualizmy, zadziwiające nie tylko techniką (u nas i to zadziwia), ale przede wszystkim melancholijną muzyką Pańskiej duszy, grająca linią i barwą, dzięki oku, co nie tylko widzi, ale i czuje, dzięki duszy, co nie tylko czuje ale i widzi, w doskonałą zlanymi harmonię, w rzeczywistą – choć «tylko» malowaną – prawdę życia – choć tylko «wyobrażonego».”
J. Kasprowicz, List Kasprowicza do Ślewińskiego (Wstęp do katalogu wystawy w TPSP) Lwów 1907, s. 7.

„Ze szczególną „czułością” i wynikającą może z tego emocjonalnego stosunku wirtuozerią malował Ślewiński kwiaty. Kwiaty polne w zwykłych glinianych garnkach i dzbankach, rzadziej kwiaty ogrodowe w smukłych szklanych flakonach lub wazonach z Delft, kwiaty w doniczkach, na stołach, krzesłach, taboretach – to długa suita kwiatowa, która przewija się przez całą, blisko trzydziestoletnią działalność Ślewińskiego. Nigdy nie traktuje kwiatów jako dekoracji wnętrza mieszkalnego. Przeciwnie – oddziela je draperią lub ścianą od otoczenia nadając im cechy indywiduowego „bytowania”. Kwiaty Ślewińskiego, botanicznie jednoznaczne, są zaprzeczeniem naturalistycznego odtwarzania listków, płatków, pręcików. Są one traktowane syntetycznie, są to bowiem „portrety” kwiatów, a nie ich barwna fotografia.” Władysław Ślewiński 1854–1918. Wystawa monograficzna, oprac. W. Jaworska, Warszawa 1983, s. 25.

Władysław Ślewiński
Przez krótki okres pobierał nauki rysunku w Warszawie w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W 1888 roku wyjechał do Paryża, gdzie rozpoczął studia malarskie w Akadémie Julian, a następnie w Akadémie Colarossi. Rok później poznał Paula Gauguina oraz artystów z kręgu szkoły Pont-Aven, a znajomość ta wywarła ogromny wpływ na późniejszą twórczość malarską Ślewińskiego. Wraz z francuskim artystą kilkakrotnie jeździł do miejscowości w Bretanii Le Pouldu. W 1898 roku odbył podróż do Hiszpanii. W 1905 roku przyjechał do Polski, a dokładnie do Krakowa i Poronina, gdzie przebywał do 1907 roku. Kilka miesięcy spędził również w Monachium. Przez krótki czas, bo w latach 1908–1910, był profesorem w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Następnie otworzył własną szkołę w swojej pracowni malarskiej. W 1910 powrócił do Francji, gdzie osiadł się już na stałe w Doëlan w Bretanii. Utrzymywał bliskie kontakty ze środowiskiem artystycznym, francuskim i polskim. Przyjaźnił się z Tadeuszem Makowskim oraz Witkacym, którzy odwiedzali go we Francji. Ślewiński malował głównie pejzaże z widokami brzegów morza a także i z Podhala, Tatr i Kazimierza nad Wisłą, martwe natury oraz portrety, czasem i sceny rodzajowe. Kompozycje malarskie utrzymane w postimpresjonistycznym duchu artysty odznaczały się prostotą. Operował szeroką, przygaszoną paletą barw, uzyskując harmonijny efekt pełen subtelności. Często sięgał po wyraziście zaakcentowany kontur. Cechą charakterystyczną obrazów Ślewińskiego jest cienko kładziona warstwa farby, przez którą można zobaczyć fakturę płótna. Brał udział w wystawach krakowskiego i lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Swoje prace od 1896 roku wystawiał również na paryskich Salonach Niezależnych, a także w Warszawie i Wiedniu.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
200 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się