Wincenty Wodzinowski Początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej w Warszawie u W. Gersona, a w latach 1881-1889 studiował w SSP w Krakowie u I. Jabłońskiego, J. Matejki, F. Cynka i L. Löffera. Naukę kontynuował w latach 1889-1892 w Monachium u A. Wagnera. W 1892 r. powrócił do kraju i osiadł pod Krakowem w Swoszowicach. Malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, ale najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna. Postrzegał wieś jako źródło odnowy społeczeństwa zepsutego przez miasto i jego kulturę. Jako jeden z pierwszych jeździł do podkrakowskich Bronowic, gdzie malował barwne sceny z życia chłopów. Owocem tych plenerów była wystawa ?chłopomani? w krakowskim TPSP, gdzie wraz z innymi artystami zaprezentował swoje prace inspirowane wsią. Przez całe swoje życie artysta pozostał wierny owej fascynacji ludowością. Z niezwykłym upodobaniem i humorem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, umiejętnie podkreślając barwą i duktem pędzla żywiołowy charakter przedstawienia.