na odwrocie nalepka z TPSP w Krakowie z 1975 z tytułem obrazu: Pomarańcze, 1936
Wystawiany:
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, 1975 r.
„Obrazy prof. Zawadowskiego rysowane są kolorem: przejrzyste, szerokie pociągnięcia budują obrazy o mocnym nasileniu barwnym, zimny błękit i zieleń szmaragdowa przeciwstawiane są czerwieniom w kompozycjach figuralnych czy pejzażach z południa.”
F. Lilpop Krance, Wystawy paryskie. E Vuillard. Polscy artyści „Gazeta Polska”1938, nr 168.
Wacław Zawadowski W latach 1908-11 studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem J.Pankiewicza. W 1913 r. wyjechał do Paryża, gdzie związał się z kręgiem poetów i malarzy Montmarte`u: F.Légerem, A.Modiglianim i L.Zborowskim. W latach 1913-14 wystawiał swoje prace w galerii Cassier w Berlinie, Kolonii, Monachium i w Düsseldorfie. W Paryżu prezentował swoje prace w Salonie Niezależnych (1914,1920, 1921) i w Salonie Jesiennym (1920 r.). Był współzałożycielem Cechu Artystów Polskich Jednoróg. Od 1930 r. przeniósł się do Orcel w Prowansji. Duży wpływ na jego twórczość wywarła sztuka Cezanne`a. Początkowo malował obrazy w wyciszonej, chłodnej kolorystyce, natomiast w późniejszym okresie stworzył własną indywidualną formułę artystyczną. Malował szerokimi, zamaszystymi pociągnięciami pędzla, tworząc kompozycje zdynamizowane o zróżnicowanej fakturze. W swojej twórczości był bliski abstrakcji aluzyjnej, gdzie istotą są wzajemne relacje plam barwnych na płaszczyźnie płótna
Czytaj więcej