na odwrocie papierowe naklejki:
1) odręcznie wypisana atramentem: Tymon Niesiołowski/„Akt siedzący”/ olej – 62 × 54 cm;
2) nalepka wystawowa: Muzeum/im. Leona Wyczółkowskiego/BYDGOSZCZ |Autor Tymon Niesiołowski/Tytuł Akt siedzący/Technika olej/Wystawa Pośmiertna/Wł. Janina Gardzielewska
Toruń/339/66 PZWS 42;
3) naklejka z TPSP w Krakowie z opisem obrazu
Pochodzenie:
– kolekcja Janiny Gardzielewskiej
– kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany:
– „Tymon Niesiołowski. Wystawa obrazów”, Pałac Sztuki TPSP, Kraków, październik – listopad 1957;
– „Tymon Niesiołowski 1882–1965. Malarstwo. Rysunek. Grafika. Rzeźba”, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz, wrzesień – marzec, 1966/1967;
– „Tymon Niesiołowski (1882 – 1965)”, Muzeum Okręgowe, Toruń, październik– grudzień 2005
Reprodukowany i opisany:
– „Tymon Niesiołowski. Katalog wystawy”, Kraków 1957, poz. 24 (il.);
– „Tymon Niesiołowski 1882–1965. Malarstwo. Rysunek. Grafika. Rzeźba”, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz, 1966, poz. 66, s. 65 (repr.12);
– „Tymon Niesiołowski (1882–1965), katalog wystawy monograficznej”, Muzeum Okręgowe w Toruniu, październik-grudzień 2005, s. 114, poz. 332, s. 241 (il.)

„Świat widzialny czy wyobrażalny jest tylko pretekstem dla mnie do stworzenia obrazu. Elementy biorę ze świata mnie otaczającego, wiążę je w całość nie na zasadzie ich przedmiotowych właściwości, ale raczej jako czystą konstrukcję. Przedmioty i kształty ludzkie mogą być dowolnie deformowane, jeśli wymaga tego ekspresja kompozycji. Nie zawsze zdaję sobie sprawę, jak ma wyglądać moja praca w ostatecznym stadium. Raz mam wyraźną wizję, nawet do najdrobniejszego szczegółu. Czasem udaje mi się to osiągnąć, a w innym wypadku zmieniam i przeinaczam. Obraz dla mnie musi być zamkniętą całością sam w sobie, czy linearnie traktowany, czy światłocieniowo. Kompozycja musi być zwarta, a założenie dekoracyjne.”
Tymon Niesiołowski – wypowiedź artysty z 14 II 1957 [w:] „Współcześni malarze polscy”, red. S. Samborski, H. Stażewski, M. Włodarski, L. Grabowski, Warszawa 1957, str. 12

„Możliwe, że właśnie zainteresowanie Niesiołowskiego grafiką miało wpływ na wprowadzenie przez niego konturu do malarstwa. Tendencja ta, charakterystyczna dla powojennej twórczości Niesiołowskiego, zwracała uwagę intensywną kolorystyką, wypełniającą płasko potraktowane postaci i przedmioty, których kształty obwodziła ciemna kreska. Zastosowanie tych środków, przypominające
malarstwo Matisse’a, spowodowało odejście od realizmu w kierunku stylizacji, podkreślającej zmysłowość aktów.”
Małgorzata Geron, „Twórczość Tymona Niesiołowskiego i źródła jej inspiracji”, [w:] „Tymon Niesiołowski (1882–1965)”, katalog wystawy monograficznej, Muzeum Okręgowe w Toruniu, październik – grudzień 2005, s. 71.

W ciągu przeszło pół wieku w twórczości Tymona Niesiołowskiego akt należał do jednego z jego ulubionych motywów. Prezentowany na aukcji obraz śmiało można określić jednym z najpiękniejszych powojennych w ouvre Tymona. Ten niezwykle sensualnie ujęty akt rudowłosej jest świetnym przykładem najlepszych cech malarstwa artysty: harmonii i ładu. W stylizowanej postaci uwidacznia się dekoracyjny kunszt artysty nawiązujący do sztuki Henri Matisse’a. Oto widzimy modelkę, siedzącą tyłem do widza. Płynność jej kształtów okala gruby, czarny kontur – cecha jakże bardzo charakterystyczna u artysty, przypominająca o zainteresowaniu artysty grafiką, którą uprawiał od czasów powojennych. Jej sylwetka zajmuje niemalże całą powierzchnię kompozycji. Dekoracyjne tło jest ujęte fragmentarycznie, budowane kolorową plamą barwy, silnie kontrastujące z perlistą karnacją kobiety.