* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Teodor Grott Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego, J. Stanisławskiego i F. Cynka. W ramach stypendium kontynuował naukę we Włoszech, w Paryżu i w Londynie. W 1911 r. wspólnie z W. Błockim opublikowali tekę akwafort z widokami Florencji. Zamieszkał w Krakowie; był honorowym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, a później prezesem. Należał także do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1937 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Grott malował w technice olejnej i akwarelowej. Tworzył pejzaże, portrety, akty, martwe natury z kwiatami, sceny rodzajowe oraz architekturę. Jako grafik najchętniej uprawiał litografię, litografię barwną oraz akwafortę. Poza malarstwem interesował się rzemiosłem artystycznym; co ciekawe razem z żoną prowadzili w Krakowie własną wytwórnię kilimów. Artysta czerpał ze stylistyki impresjonizmu oraz twórczości Paula Cézanne’a. Jego prace wyróżniają się secesyjną dekoracyjnością, orientalizmem i jednocześnie wpływami klasycyzmu. Dzieła Teodora Grotta znajdują się w licznych kolekcjach, m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz Muzeum Sztuki w Łodzi.
Czytaj więcej