pastel, papier, 68,5 × 48,5 cm w świetle oprawy,
sygn. u dołu: T.Axentowicz
Prawdziwą pasję malarską Axentowicza był portret pastelowy; w tej też technice stał się prawdziwym perfekcjonistą.” (…). Interesowały go zarówno wielkie, posągowe piękności, jak świeże twarze młodych chłopek i miejskich gryzetek” S. Krzysztofowicz-Kozakowska, „Ouevre Teodora Axentowicza”, [w:] „Teodor Axentowicz 1859–1938” [kat. wyst.], Kraków 1998, s. 12–13
Kompozycje przedstawiające młodą dziewczynę ze starcem, podobnie jak obrazy zatytułowane „Wizja – wspomnienie” to szczególny temat w twórczości Axentowicza, do którego wielokrotnie wracał. Pierwsze prace namalował około 1900 roku i kontynuował je do lat trzydziestych. Kilka z nich znajduje się w zbiorach muzealnych (m. in. w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Okręgowym w Białymstoku, Muzeum Sztuki w Łodzi czy we Lwowskiej Galerii Sztuki)
W latach 1878-1882 uczęszczał do monachijskiej ASP, gdzie pobierał nauki u Gabriela Hackla, Alexandra Waguera i Gyuli Benczura. W 1882r. wyjechał do Wenecji oraz do Paryża, gdzie uczył się w E.A.Carolusa - Durana. W Paryżu był do 1895r., zajmował się tam ilustrowaniem i kopiowaniem dziel dawnych mistrzów. Od 1895-1934r. był profesorem w SSP W Krakowie, na to stanowisko powołał go Julian Fałat. Był też współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wiele podróżował był m.in. w Londynie, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. W 1897r. założył szkole malarstwa dla kobiet. Otrzymał członkostwo Societe Nationale dex Beaux-Arts za portret Wiktora Osławskiego (1890r.) Malował przede wszystkim olejem, ale od 1890r. zaczął używać pasteli. W jego twórczości można zauważyć wpływ secesji oraz symbolizmu.