powrót
litografia barwna, papier, 98 × 68 cm w świetle ramy
sygn. na płycie w p. g.: A w okręgu
Odbito w Krakowie, w Zakładzie Litograficznym Aureliusza Pruszyńskiego.
Grafika opisana i reprodukowana:
Teodor Axentowicz 1859–1938, [katalog wystaw] Kraków 1998, kat. V.4.
Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890–1914, Kraków 1996, s. 29;
Zawsze Młoda! Polska. Sztuka ok. 1900, Kraków 2012 (na okładce katalogu wystawy
w Muzeum Narodowym w Krakowie).
Teodor Axentowicz. Ormianin polski, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2014, s. 93.
Sportretowana to Ata Zakrzewska znana krakowska piękność i sławetna muza Axentowicza. Artysta portretował ją wielokrotnie – m.in. jako femme fatale w jego najsłynniejszych realizacjach „Rudowłosa” (około 1899 r, MNK) czy zmysłowa „Wiosna” (około 1900 r., MNP). W grafice pojawiła się również na wcześniejszym projekcie okładki pierwszej wystawy Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, która miała miejsce w krakowskich sukiennicach w 1897 r. oraz na kolejnej okładce trzeciej wystawy. Dzięki tym projektom „główka” Zakrzewskiej stała się znakiem rozpoznawczym „Sztuki”. Grafika plakatowa i ilustracyjna uprawiana przez Axentowicza wyraźnie podporządkowana była jego podstawowym zagadnieniom, jakim był portret kobiecy i tak zwane „główki”, których kolejne wersje wprowadzał do plakatów i ilustracji.
(S. Krzysztofowicz-Kozakowska Teodor Axentowicz 1859–1938, [katalog wystawy] Kraków 1998, s.22)
W latach 1878-1882 uczęszczał do monachijskiej ASP, gdzie pobierał nauki u Gabriela Hackla, Alexandra Waguera i Gyuli Benczura. W 1882r. wyjechał do Wenecji oraz do Paryża, gdzie uczył się w E.A.Carolusa - Durana. W Paryżu był do 1895r., zajmował się tam ilustrowaniem i kopiowaniem dziel dawnych mistrzów. Od 1895-1934r. był profesorem w SSP W Krakowie, na to stanowisko powołał go Julian Fałat. Był też współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wiele podróżował był m.in. w Londynie, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. W 1897r. założył szkole malarstwa dla kobiet. Otrzymał członkostwo Societe Nationale dex Beaux-Arts za portret Wiktora Osławskiego (1890r.) Malował przede wszystkim olejem, ale od 1890r. zaczął używać pasteli. W jego twórczości można zauważyć wpływ secesji oraz symbolizmu.
Czytaj więcej
O nas
