olej, deska, 31,3 × 22,3 cm w świetle oprawy
sygn. i dat. l. d.: T axentowicz/ 926
na odwrocie: naklejka z salonu Sztuki Alfreda Wawrzeckiego w Krakowie z 1937 r. z numerem katalogowym 173/37
"Drugim nurtem zainteresowań Teodora Axentowicza było malarstwo wynikłe z fascynacji folklorem huculskim, barwnością strojów, malowniczością obrzędów, surowością obyczajów. (?) Moda na folklor, która pod koniec XIX w. pojawiła się w polskiej kulturze, miała swoją genezę w ideach romantyzmu. (?) W końcu lat osiemdziesiątych XIX w. zawiązała się w Bronowicach kolonia malarska zafascynowana kolorytem wsi podkrakowskiej. W tym samym czasie badacze kultury odkryli folklor huculski, który został spopularyzowany przez literatów, historyków, etnografów, a także przez entuzjastów (?)."
"Teodor Axentowicz 1859-1938", red. S. Krzysztofowicz, Kraków 1998, s. 16-18
W latach 1878-1882 uczęszczał do monachijskiej ASP, gdzie pobierał nauki u Gabriela Hackla, Alexandra Waguera i Gyuli Benczura. W 1882r. wyjechał do Wenecji oraz do Paryża, gdzie uczył się w E.A.Carolusa - Durana. W Paryżu był do 1895r., zajmował się tam ilustrowaniem i kopiowaniem dziel dawnych mistrzów. Od 1895-1934r. był profesorem w SSP W Krakowie, na to stanowisko powołał go Julian Fałat. Był też współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Wiele podróżował był m.in. w Londynie, Włoszech, Stanach Zjednoczonych. W 1897r. założył szkole malarstwa dla kobiet. Otrzymał członkostwo Societe Nationale dex Beaux-Arts za portret Wiktora Osławskiego (1890r.) Malował przede wszystkim olejem, ale od 1890r. zaczął używać pasteli. W jego twórczości można zauważyć wpływ secesji oraz symbolizmu.