dł. całk. szabli w pochwie 1013 mm, dł. szabli 910 mm, dł. głowni 848 mm, szer. głowni u nasady 35 mm, gr. grzbietu u nasady 5 mm, masa szabli 915 g, masa szabli w pochwie 1600 g
R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, trójkabłąkowy. Tylne ramię jelca zwinięte w płaską wolutę ku głowni. Przednie, dwukrotnie łukowato zagięte ku górze, tworzy kabłąk główny, połączony z trzpieniem głowni. Dwa kabłąki boczne łączą się z kabłąkiem głównym w jego górnej części. Długi, sięgający jelca kapturek mocowany na głowicy ozdobną nakrętką w kształcie ośmiolistnej rozety. Dołem zaklinowany w gnieździe tylnego ramienia jelca. Kapturek u góry wykrojony w kształt tarczy, ozdobiony tłoczonym orłem w koronie na tarczy amazonek. Trzon rękojeści z litego drewna, zwężający się ku górze, z siedmioma karbowaniami, ze śladami czarnej farby. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o znacznej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w jedną średniej szerokości bruzdę przygrzbietową, sięgającą długiego obosiecznego pióra z ością. Sztych symetryczny. Na wewnętrznym płazie, pod nasadą, wybity okrągły stempel z orłem w koronie, literami G.U.Z.A. (Główny Urząd Zaopatrzenia Armii) i dwiema dziewiątkami rzymskimi. Na nasadzie, po stronie zewnętrznej, wybity numer 318. P o c h w a stalowa, polerowana, czerniona, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami od strony grzbietowej . Gładka szyjka z dławikiem, mocowana do płaszcza pochwy dwoma nitami. Pochwa zakończona wydatną, asymetryczną ostrogą. Przy szabli temblak podoficerski wz 1925.