R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy, w przekroju czworoboczny z wąsami. Tylne ramie jelca zwinięte ku głowni w wolutę, przednie, załamane pod katem prostym tworzy kabłąk łukiem dochodzący do głowicy i połączony z trzpieniem głowni. Trzon drewniany z dziesięcioma poprzecznymi karbami, obłożony czarną skórą i opleciony filigranem mosiężnym. Długi sięgający jelca kapturek, górą mocowany śrubą na głowicy, dołem sztyftem do otworu w tylnym ramieniu jelca. Od spodu na tym ramieniu wybita cyfra „5”. Między jelcami, a nasadą skórzana podkładka. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o średniej krzywiźnie. Profilowana obustronnie w jedną, szeroką bruzdę przygrzbietową. Pióro obosieczne, sztych w linii grzbietu. Na grzbiecie ślad sygnatury. Głownia europejska ze śladami korozji na całej powierzchni. P o c h w a stalowa, polerowana, niklowana z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Szyjka z dławikiem mocowana w płaszczu pochwy na wcisk. Ostroga asymetryczna. Minimalne wgniecenie, pęknięcie spawu na ok. 10 cm długości brzuśca.