R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec krzyżowo-kabłąkowy z wąsami. Tylne ramię jelca zwinięte ku głowni w płaską wolutę. Przednie, załamane pod kątem prostym, tworzy kabłąk, łukiem dochodzący do głowicy i połączony z trzpieniem głowni. Trzon rękojeści drewniany, z dziesięcioma poprzecznymi karbami, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi, sięgający jelca kapturek, zamocowany wkrętem na głowicy i sztyftem do tylnego ramienia jelca. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o znikomej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną, średniej szerokości bruzdę przygrzbietową, sięgającą długiego, obosiecznego pióra. Sztych symetryczny. Na zewnętrznym płazie trawiona dekoracja: orzeł w koronie, napis HONOR I OJCZYZNA, z obu stron zamknięte stylizowanymi liśćmi i kwiatami. Na płazie wewnętrznym, pod nasadą, tłok wytwórni G. BOROWSKI/WARSZAWA. P o c h w a stalowa, niklowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na grzbiecie pochwy. Szyjka mocowana na wcisk do płaszcza pochwy zakończonego wydatną, asymetryczną ostrogą. Przy szabli temblak oficerski wz 1919 oraz żabka.