dł. całk. w pochwie 966 mm, dł. szabli 935 mm, dł. głowni 798 mm, szer. głowni u nasady 30 mm, gr. grzbietu u nasady 7 mm, masa szabli 850 g, masa szabli w pochwie 1450 g
R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, trójkabłąkowy, wąsy eliptyczne – ozdobione motywem roślinnym. Trzon drewniany z jedenastoma ukośnymi karbami, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Długi kapturek sięgający jelca, mocowany od góry ozdobną nakrętką w kształcie ośmiolistnej rozety, dołem sztyftem w tylnym ramieniu jelca. Kapturek u góry wykrojony w kształt tarczy, ozdobiony tłoczonym orłem w koronie na tarczy amazonek. G ł o w n i a stalowa, polerowana, niklowana, o znacznej krzywiźnie, w przekroju piórowym, z wyoblonym grzbietem. Długie, obosieczne pióro z ością, sztych przygrzbietowy. Głownia prawdopodobnie z austriackiej szabli kawaleryjskiej wz 1904. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na stronie grzbietowej. Gładka szyjka mocowana na wcisk w płaszczu pochwy, zakończonej asymetryczną ostrogą. Pochwa bez zgnieceń, ze śladami korozji.