R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, krzyżowy, trójkabłąkowy
z wąsami. Tylne ramię jelca zakończone spłaszczoną kulą, zwinięte ku głowni. Przednie ramię,
dwukrotnie łukowato zagięte ku górze, tworzy kabłąk główny, połączony zaczepem z trzpieniem głowni. Dwa kabłąki boczne biegną łukiem po obu stronach zewnętrznego wąsa i łączą się w górnej części z kabłąkiem głównym. Trzon rękojeści drewniany, z szesnastoma poprzecznymi karbami, obciągnięty czarną, lakierowaną skórą i dwukrotnie opleciony gładkim drutem mosiężnym. Głowica nakryta długim, sięgającym jelca kapturkiem, zwieńczonym owalnym guzem, nitowanym od góry trzpieniem głowni, dołem mosiężnym klinikiem do
jelca. Na zewnętrznej stronie kabłąka głównego bita punca inspektora w Klingenthal J. I. Krantza– litera K zwieńczona gwiazdką, całość w owalu. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną, szeroką bruzdę wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Krótkie, obosieczne pióro, sztych symetryczny z pazurem. Na zewnętrznym płazie, pod nasadą, powtórzona punca – litera K zwieńczona gwiazdką;
całość w owalu oraz litera B w otoku z liści. Na grzbiecie trawiony napis Mfture Impale du Klingenthal aout 1813. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Kołnierz z gniazdami na wąsy jelca mocowany w płaszczu pochwy na wcisk. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą.