technika mieszana, papier, 26,5 x 33,5 cm w św. passe-partout
na odwrocie napis odręczny: Eleszkiewicz/Ecole de Paris/Un certain intérêt (?)/ pour un collectionneur (?)
Edukację artystyczną rozpoczął w 1914 r. w Szkole Sztuk Pięknych w Mirogrodzie. Biorąc udział w walkach I wojny światowej, został ciężko ranny. Po okresie rekonwalescencji, w latach 1919-1921, kontynuował studia malarskie w Atenach. Wiele podróżował, m.in. do Neapolu, Rzymu, Persji. Podczas pobytu w Neapolu trudnił się jako dekorator w pracowni ceramicznej. Tam też, w 1922 r., została zorganizowana pierwsza wystawa gwaszy i rysunków jego autorstwa. W 1923 roku związał swoje życie z Paryżem, gdzie mieszkał aż do śmierci. W latach 1927–1945 pracował u witrażysty J. Gudina. Wielokrotnie wystawiał swoje prace na Salonach (1926, 1928) i w galeriach m. in. Galerie du Montparnasse (1930), Galerie Drouot Provenace (1945). Eleszkiewicz w swej twórczości skupiał się na przedstawieniach figuralnych; w jego dorobku artystycznym znajdują się liczne przykłady scen rodzajowych i portretów, tak indywidualnych, jak i grupowych. Podejmował też jednak tematy pejzażowe i religijne. Malował w sposób zamaszysty, syntetyzując formę obwiedzioną mocnym konturem. Swoje kompozycje często budował przygaszoną paletą barw, zdominowaną przez brunatne brązy i zielenie. Nie stronił od deformacji jako środka ekspresji. Poza malarstwem wykonywał witraże i mozaiki. Obrazy artysty znajdują się m. in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, a także w zbiorach prywatnych, m. in. w Paryżu i w Stanach Zjednoczonych.