Stanisław Ejsmond Uczył się malarstwa u swojego ojca Franciszka, który był jego jedynym nauczycielem. Debiutował w 1910 r. w TZSP gdzie wystawiał swoje prace. Zdobył wiele nagród i medali (m.in. medal brązowy w 1929 oraz srebrny w 1932 r.) Wystawiał w gronie artystów niestowarzyszonych w Poznaniu. Kilkukrotnie zasiadał w sądach konkursowych TZSP oraz pełnił szereg funkcji w tym towarzystwie. Malował głównie kwiaty, martwe natury o motywach łowieckich, portrety oraz obrazy o tematyce fantastycznej. Z łatwością posługiwał się techniką pasteli, akwareli jak i olejną. Jego obrazy wyróżniają się niezwykłą dekoracyjnością i subtelnością barwną.