Po ukończeniu szkoły średniej, zdawał do szkoły plastycznej, jednak mimo prób nie powiodło mu się. Zapisał się do ogniska plastycznego w Warszawie i to tam zdobył umiejętności plastyczne. Współpracując i wymieniając doświadczenia z profesorami wyższych szkół artystycznych w Polsce, rozwijał swój talent malarski. A na co dzień pracował przy budowie kombinatu płockiego, a następnie leśniczówek w Bieszczadach. Uprawiał rysunek i malarstwo sztalugowe, którego inspiracją była ulotność chwili, fascynacja pięknem, radość bycia i urok dziewczyny. Za pomocą symbolicznych postaci ludzkich, którymi posługiwał się w swoim charakterystycznym malarstwie, wyrażał zauroczenia, lęki, obsesje i skojarzenia, przekładał to na dokonania w sztuce. Artysta skupiał się na przedstawianiu scen z życia codziennego i towarzyszącej mu radości. Na jego płótnach można też odnaleźć klimat lat trzydziestych, w nastrojowo pokazanej kawiarni czy subtelną grę między mężczyzną a kobietą.