W latach 1883–1887 studiował w akademii monachijskiej u K. Rauppa i N. Gysisa. Około 1883 r. uczył się w prywatnych pracowniach J. Brandta i A. Wierusza–Kowalskiego. W okresie monachijskim wiele wystawiał, m.in. w 1894 r. zdobył medal 2 klasy na wystawie 22 Michał Gorstkin-Wywiórski (1861 Warszawa – 1926 Berlin) Beduini na koniach, ok. 1900 olej, płótno, 60,5 × 30,5 cm sygn. p.d.: M.G.W. cena wywoławcza: 40 000 zł w Glaspalast za obraz „W puszczy litewskiej”. W 1895 r. przeniósł się na dłuższy czas do Berlina. Uczestniczył wraz z J. Fałatem, W. Kossakiem, A. Piotrowskim i J. Stanisławskim w malowaniu „Berezyny” (1895–96); z W. Kossakiem, J. Ryszkiewiczem i K. Rozwadowskim pracował przy komponowaniu „Bitwy pod piramidami” (1901 r.), i z J. Styką przy malowaniu „Bema w Siedmiogrodzie”. Po powrocie do kraju zamieszkał początkowo w Warszawie, później w Wielkopolsce. Od 1904 r. działał w Poznaniu, będąc członkiem tamtejszego TPSP oraz ZPAP. Wiele wystawiał, m.in. w Poznaniu, Krakowie, Warszawie i Lwowie, a także w Berlinie, Petersburgu, Monachium i Kijowie. Uznanie i popularność przyniosły artyście przede wszystkim malowane z wielkim mistrzostwem nastrojowe pejzaże rodzinnego kraju oraz sceny rodzajowe z życia małych miasteczek oraz polowań.