„Mela Muter wspaniale przysłużyła się malarstwu polskiemu, poprzez najbardziej świadome, jak tylko można sobie wyobrazić, potwierdzenie swojej własnej osobowości „[…] Była przede wszystkim jedną z tych silnych indywidualności, jednym z najznakomitszych odkrywców sztuki narodowej. Jedynie temu właśnie zawdzięcza, że zalicza się ją do „École de Paris”. Dzięki Francji stała się równocześnie wybitną przedstawicielką „Art vivant” i wielkim polskim malarzem [...].
A. Salmon, „Le peinture de Mela Muter”, „Pologne Litt&aire” 1933, nr 87, s. 5 (tłum. z francuskiego – B. Nawrocki)

Dla Meli Muter zarówno pejzaże z doliny Rodanu, jak i Villeneuve-lès-Avignon czy sam Awinion stanowiły niezaprzeczalne źródło natchnienia. Już same widoki na zabudowania miejskie z pobliskich wzgórz, jak i malownicze uliczki, czy jego zabytki wielokrotnie pojawiały się w skąpanych nasyconymi barwami obrazach artystki. Skąpane w ciepłych promieniach słonecznych mury XIV-wieczny Fortu Świętego Andrzeja w Villeneuve-lès- Avignon to często dominujący motyw pojawiający się w pejzażach Melanii. Artystka uwieczniała również inne charakterystyczne zabytki Awinionu, z jego kościołami na czele, czego przykładem jest zamieszczony w ofercie aukcyjnej obraz „Widok na Bazylikę Św. Piotra w Awinionie”.