Aukcja Dzieł Sztuki / 27 listopada 2021

11. Mela Muter | Portret mężczyzny, 1926 r.

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Dzieł SztukiPortret mężczyzny, 1926 r.
powrót
11
Mela Muter | Portret mężczyzny, 1926 r.Mela Muter | Portret mężczyzny, 1926 r.

Mela Muter (1876 Warszawa - 1967 Paryż)

Portret mężczyzny, 1926 r.

olej, płótno, 100,5 × 82 cm
sygn. l. g.: „MUTER” i dat. p. g.: „1926”

na odwrocie papierowa naklejka: „PAPILLON GALLERY/462 NORTH ROBERTSON BIUD/WEST HOLLYWOOD, CA 90048/ www.papillongallery.com”

Pochodzenie:
– Papillon Gallery, Los Angeles, po 1972 r (jako portret Arthura Honegera)
– DA Desa Unicum, 2008 r.
– DA Polswiss Art, Warszawa, 2010 r.
– Sopocki Dom Aukcyjny, 2014 r.
– Kolekcja prywatna, Polska

„Mela Muter wspaniale przysłużyła się malarstwu polskiemu, poprzez najbardziej świadome, jak tylko można sobie wyobrazić, potwierdzenie swojej własnej osobowości [...]. Była przede wszystkim jedną z tych silnych indywidualności, jednym z najznakomitszych odkrywców sztuki narodowej. Jedynie temu właśnie zawdzięcza, że zalicza się ją do „École de Paris”. Dzięki Francji stała się równocześnie wybitną przedstawicielką „Art vivant” i wielkim polskim malarzem [...]. Mela Muter, której bogata twórczość, tematycznie wprost nieograniczona, postawiła ją w pierwszym rzędzie młodych polskich mistrzów, miała stać się w tym samym czasie jednym z portrecistów europejskich, zdolnym do przekazania przyszłym pokoleniom tajemnic najwspanialszych na świecie umysłów swego wieku. Posuwając się w głąb duszy, do najbardziej tajemnych sfer ludzkiego charakteru, troszcząc się z drugiej strony o bogactwo i prawdę malarską, wyzwoliła ona polską sztukę portretu... z tych mgieł przenikliwego smutku, który ją otaczał [...]. Godnym uwagi jest to, że jako portrecistka, Mela Muter przekazuje nam tak kompletne świadectwo sztuki polskiej, podczas gdy jej cechy umysłu, jej osobista pozycja w świecie intelektualnym, rozległość stosunków duchowych, które utrzymuje z «ludźmi najbardziej reprezentatywnymi» każą jej wybierać swych modeli spoza kręgu narodowego. Artystka, która tkwi głęboko w kulturze swego kraju, która jest mocno przywiązana do ziemi ojczystej, objawia się jako malarz, któremu przypadło szczęście dosłownego wyrażenia uniwersalnej myśli stulecia.”

A. Salmon, Le peinture de Mela Muter, „Pologne Litt&aire” 1933, nr 87, s. 5
(tłum. z francuskiego – B. Nawrocki)

W swojej twórczości Melania Muter z wielką ochotą sięgała po motywy pejzaży, martwych natur, ale to właśnie portrety stały się prawdziwą malarską wizytówką artystki, cenioną zarówno przez krytykę jak i publiczność. Portrety Muter można podzielić na dwie galerie. Pierwsza to obrazy, w których artystka z uwielbieniemuwieczniała anonimowe postaci dzieci, starszych kobiet i mężczyzn napiętnowanychprzez często ciężkie robotnicze życie, poczynając już od pierwszej podróży artystycznej na wybrzeże Bretanii. Druga galeria, to obrazy o charakterze bardziej reprezentacyjnym, gdzie do grona modeli Melani dołączyli również najwybitniejsze postaci ze świata nauki, kultury, polityki, a pozowali jej między innymi: Leopold Gottlieb, Władysław Reymont, Auguste Rodin, Diego Rivera, Henryk Sienkiewicz, Leopold Staff i wielu innych. W obu przypadkach Mela potrafiła w charakterystyczny dla niej sposób ukazać nie tylko wygląd zewnętrzy portretowanego, ale również i jego osobowość.

„Portrety Meli Muter są do głębi podjętą kwintesencją człowieka, spostrzeżoną w jakimś bardzo nieuchwytnym, nieraz może jedynym momencie zdrady wewnętrznej przed innym człowiekiem. Jest to portrecistka obdarzona wielką umiejętnością wnikania w życie ludzkie, umiejętnością oddawania bardzo mozolnie wyszukanej prawdy o człowieku portretowanym w wyrazie twarzy, w układzie ciała, w ułożeniu i wyrazie rąk i podawania tej prawdy w formie bardzo bezwzględnej.”

M. Sterling, Z paryskich pracowni. August Zamoyski – Mela Muter, „Głos Prawdy”, 1929, nr 6, s. 3.

Mela Muter
Malarka, nieformalnie związana z kręgiem artystycznym École de Paris, członkini paryskiego Societé Nationale des Beaux-Arts. Odbyła roczny kurs w Szkole Rysunku i Malarstwa dla
Kobiet M. Kotarbińskiego w Warszawie. Do Paryża wyjechała w 1901 r. Uczęszczała do Académie Colarossi i Académie de la Grande Chaumiere. Wyczulona na piękno natury, malarstwa pejzażowego uczyła się podczas licznych plenerów w Bretanii i Hiszpanii. Na tę dziedzinę jej twórczości wpływ miała fascynacja malarstwem P. Cezanne’a oraz V. van Gogha. Malowała fowizujące widoki znad Sekwany i z południowej Francji: porty, barki cumujące przy nabrzeżach, holowniki, piętrzące się na wzgórzach miasteczka i góry schodzące do morza. Przestrzeń budowała za pomocą zgeometryzowanych, masywnych brył budynków, sprawnie łącząc je z formami przyrody. Dzięki urozmaiconej, soczystej palecie barw i miękkiemu modelunkowi znakomicie oddawała gorący klimat Południa. W swej twórczości również często sięgała po motywy związane z macierzyństwem, nędzą oraz starością. Malowała także martwe natury.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
640 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się