olej, płyta, 65 × 115 cm, sygn. p. d.: Mokwa, na odwrocie opisany
Pochodzenie: Kolekcja rodziny artysty
Wystawiany:
Marian Mokwa (1889–1987). Wierny morzu, Muzeum Narodowe w Gdańsku, 1998
Reprodukowany:
Marian Mokwa (1889–1987). Wierny morzu, Gdańsk 1998, nr kat. 92, il. str. 58
Wojciech Zmorzyński, Marian Mokwa, malarstwo, Pelplin 2003, nr kat. 90., il. s. 134
Marian Mokwa Artysta rozumiał morze i potrafił w pełni oddać sens i potęgę tego żywiołu. Cały swój talent poświęcił marynistyce – już w młodości złożył śluby służby artystycznej polskiemu morzu, czemu pozostał wierny do końca swej twórczości. Studia artystyczne rozpoczął w 1907 r. w Akademii Sztuk Zdobniczych i Pięknych w Norymberdze, a kontynuował je w Berlinie. Wiele podróżował, poszukując wciąż nowych motywów i inspiracji. Malował krajobrazy z Europy, Istambułu (gdzie przebywał w latach 1911–15), Jerozolimy, Persji, Egiptu, Etiopii, Indii, Mongolii; był na Kaukazie i w Tybecie. W 1918 r. zamieszkał na stałe w Sopocie. Prowadził bardzo aktywne życie artystyczne, miał wiele wystaw w kraju i za granicą. Ufundował i zorganizował w 1934 r. w Gdyni galerię malarstwa marynistycznego – Galerię Morską. Wydawał też pismo artystyczno-literackie „Fale”. W 1959 r., jako jedyny Polak, wziął udział w wystawie malarstwa marynistycznego w Royal Society oraz Society of British Marina Painters. Zgromadzony przez artystę zbiór własnych obrazów – ponad 500 prac – uległ zniszczeniu w 1939 roku.
Czytaj więcej