ołówek, papier, mały, 18 × 9 cm
sygn. l. d.: Mkonarski i dat. p. d.: 71
na odwrocie dedykacja: ZAWSZE/TYLKO/UŚMIECH/DLA/CIEBIE/NAJDROŻSZA
poniżej przecież temu panu/dobrze patrzy z oczu…/Autoportret/1971 rysunek
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Marian Marzyn Konarski Malarz, rzeźbiarz, poeta, teoretyk sztuki. W 1928 roku rozpoczął studia na wydziale malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Xawerego Dunikowskiego. W 1929 roku wstąpił do grupy artystycznej Szczep Rogate Serce, powołanej przez rzeźbiarza Stanisława Szukalskiego, i przybrał pseudonim „Marzyn”. Organizował wystawy Szczepu Rogatego Serca i redagował pismo „Krak”, będące organem tej grupy. Równocześnie debiutował jako poeta na łamach dodatku literackiego krakowskiego Ilustrowanego Kuriera Codziennego. Po wojnie wiele tworzył: malował, rysował i rzeźbił, ale wystawiał bardzo mało. W celach zarobkowych wykonywał obrazy i polichromie w kościołach. Prace Mariana Konarskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Polskiego w Chicago, Muzeum Ziemi Krzeszowickiej, oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.
Czytaj więcej