Malarka, żona artysty Władysława Kazanowskiego. Pierwsze nauki z malarstwa pobierała u Wojciecha Gersona w 1878 roku. Następnie kontynuowała edukację w Akademii petersburskiej (l. 1881–1889). W 1884 r. została nagrodzona srebrnym medalem za studium konia. Po zakończeniu nauk przebywała przez pewien czas wraz z mężem na Wołyniu, następnie małżeństwo powróciło do Petersburga. Do Żytomierza przeniosła się na pocz. 1898 roku. Klass-Kazanowska malowała głównie sceny rodzajowe oraz portrety. Jej obrazy cechowały realistyczne ujęcie i wierność akademickiej formie. Były prezentowane na wystawach w krakowskim TPSP, warszawskim TZSP, w Salonie Kulikowskiego oraz w Monachium i Petersburgu. „Zbieranie buraków” było eksponowane w 1895 roku. Po śmierci żony Władysław Kazanowski ufundował w 1901 r. konkurs jej imienia ze środków finansowych zebranych ze sprzedaży jej obrazów. Był on organizowany w TZSP co 2 lata dla artystów młodego pokolenia na prace z dziedziny malarstwa i rysunku.