Marek Żuławski Malarz, rysownik i grafik, zajmował się także krytyką sztuki. W latach 1926-1933 studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u prof. K. Tichego, a następnie u prof. F. Kowarskiego. W 1935 r. wyjechał na stypendium do Paryża, gdzie poznał J. Pankiewicza i środowisko kapistów. Od 1936 r. mieszkał na stałe w Londynie. Pracował dla BBC przygotowując audycje o plastyce współczesnej. Początkowo malował pod wpływem postimpresjonizmu i dopiero po wojnie wykształcił własny styl. Powstawały wówczas martwe natury, kompozycje kwiatowe i figuralne charakteryzujące się uproszczeniem formy i zgaszonym kolorytem. Pierwszą wystawę indywidualną Żuławski miał w Londynie w 1937 r. (Leger Galleries); rok później pokazał swoje prace na wystawach w Warszawie (IPS), Poznaniu i Łodzi. W latach wojny wystawiał w ekspozycjach indywidualnych i zbiorowych w Londynie, Edynburgu, Glasgow oraz innych miastach Wielkiej Brytanii. W 1946 r. miał pierwszą powojenną wystawę w Warszawie (Muzeum Narodowe) i Łodzi. Na emigracji regularnie wystawiał w Anglii, we Florencji, Nowym Jorku, Paryżu. Prace Żuławskiego znajdują się w muzeach i zbiorach państwowych oraz w kolekcjach prywatnych w Wielkiej Brytanii (Victoria and Albert Museum), Stanach Zjednoczonych (Central Library w Nowym Jorku, Muzeum Sztuki w Cincinnati), Izraelu (Yad Vashem). Największy zbiór jego prac malarskich, rysunków i grafik znajduje się w Muzeum Uniwersyteckim w Toruniu.