olej, sklejka, 36 x 30 cm, opisany, sygn. i dat. p.d.: LUDOMIR ŚLEŃDZIŃSKI / WILNO 1940 R
Ludomir Sleńdziński Malarz, rzeźbiarz i pedagog. W latach 1909-1916 odbył studia w ASP w Petersburgu, pod kierunkiem Dymitra Kardowskiego. W 1920 był inicjatorem utworzenia Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, obejmując stanowisko prezesa, które pełnił do 1939 roku. Od 1923 roku członek Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”. Ślendziński wiele podróżował, odwiedzając m.in. Francję, Włochy, Hiszpanie, Wielką Brytanię. Każda z tych podróży wzbogacała artystę o wiedzę i zapoznanie się z twórczością oraz warsztatem dawnych mistrzów. Szczególny wpływ na artystę miała sztuka włoskiego Quattrocenta, których echa wyraźnie widać w twórczości malarskiej artysty. W 1925 roku objął katedrę malarstwa monumentalnego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W kolejnych latach, 1927-1929, artysta podróżował również na Bliski Wschód, a także do Grecji, Egiptu, Syrii, Libanu, Turcji. W 1928 roku był autorem polichromii kamienic Starego Miasta w Warszawie. W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Wilnie. W 1945 roku rozpoczął pracę w Katedrze Rysunku i Rzeźby na wydziale Architektury krakowskiej Politechniki. Był prorektorem i rektorem tej uczelni w latach 1948-1956. Malarstwo Śledzińskiego należy do nurtu tzw. nowego klasycyzmu. Artysta dużą uwagę skupiał na zagadnieniach rysunku oraz warsztatu malarskiego, co wiązało się z jego fascynacją malarstwem dawnych malarzy włoskich. Malował głównie portrety i kompozycje figuralne z pejzażem w tle.
Czytaj więcej
powrót
O nas
