Na rysunku uwieczniony został rzeźbiarz Władysław Marcinkowski (1858 Mieszków k. Pieszewa ? 1947 Poznań), który specjalizował się głównie w dziedzinie rzeźby portretowej i pomnikowej. Pierwsze lekcje z rysunku i rzeźby pobierał w Wieczorowej Szkole Rysunków i Modelowania, prowadzone przez Mariana Jaroczyńskiego, ucząc się jednocześnie w szkole średniej w Poznaniu. Dzięki stypendium przyznanemu przez Towarzystwo Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego, wyjechał do Berlina, gdzie studiował pod kierunkiem Alberta Wolfa i Fritza Schapera w akademii. Edukację kontynuował w Académie Julian w Paryżu. Lata 1885?1907 to okres ciągłej zmiany zamieszkania, Marcinkowski bywał we Włoszech, Paryżu, Berlinie, gdzie prowadził swoją pracownię oraz spędzał czas w posiadłości w Sowińcu, gdzie otworzył atelier rzeźbiarskie. Od 1907 r. na stałe był już związany z Poznaniem, gdzie aktywnie działał na rzecz tamtejszego środowiska artystycznego. Był m.in. jednym z głównym inicjatorów utworzenia poznańskiego TPSP (1909 r.), w którym objął stanowisko prezesa i członka stałego jury. Marcinkowski włożył duży wkład w polskie medalierstwo: w odlanych z brązu medalach tworzył wizerunki postaci historycznych i znanych mu współcześnie osób. W 1932 r. powstała z brązu plakieta przedstawiająca Leona Wyczółkowskiego, którą Marcinkowski wykonał z okazji 80-tych urodzin malarza. Wyczółkowski kilkakrotnie portretował rzeźbiarza. Z tego samego roku, co oferowany w katalogu rysunek, pochodzi podobny kompozycyjnie wizerunek Marcinkowskiego. Praca wykonana została tuszem oraz kredką i znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu.