Karol Larisch W latach 1920-26 studiował w krakowskiej ASP u J. Pankiewicza i F.S. Kowarskiego. Po krótkim pobycie w Dreźnie w 1926 r. pojechał do Paryża, gdzie kontynuował studia u Pankiewicza i zbliżył się do grupy kapistów. W 1927r. z powodu choroby powrócił do kraju i zamieszkał w Zakopanem, Poznaniu, Warszawie i ostatecznie w Krakowie. Larisch bardzo późno zaczął eksponować swoje prace. Wystawę indywidualną miał najprawdopodobniej w 1931 w Towarzystwie Kultury i Sztuki w Poznaniu, wspólnie z Wacławem Taranczewskim. Ponadto wystawiał w Warszawie (1932,1934,1935), Poznaniu, (1932), Łódzi (1933) Katowicach, Sosnowcu, Krzemieńcu, a także w Filadelfii, Nowym Jorku, Ohio i Oklahomie (1936). W swojej twórczości początkowo nawiązywał do sztuki dawnych mistrzów, których dzieła kopiował w muzeach. ?Zainteresowania te nie przeszkodziły malarzowi w zachowaniu własnej indywidualności, chociaż wyraźne reminiscencje widoczne są w podejmowanych przez niego kompozycjach figuralnych (?) Wśród namalowanych przez Larischa pejzaży często pojawiały się krakowskie Planty oraz kameralne zakątki miejskie i wiejskie. (?)Początkowo malował swoje obrazy walorowo, w ciemnych czarno-zielonych tonacjach z wyraźnie akcentowanym światłocieniem. Jednakże twórczośc ostatnich czterech lat życia pozwala określić Larischa jako jednego z czołowych kolorystów polskich realizujących z pasją swe kompozycje barwne o wyrafinowanych tonacjach.? (H.Bartnicka-Górska)