Aukcja Dzieł Sztuki / 20 sierpnia 2022

16. Juliusz Kossak | Krakus

Strona głównaAukcje archiwalneAukcja Dzieł SztukiKrakus
powrót
16
Juliusz Kossak | Krakus

Juliusz Kossak (1824 Nowy Wiśnicz - 1899 Kraków)

Krakus

akwarela, papier, 19,5 × 14 cm w świetle passe-partout
sygn. l. d.: „JKossak”

Analogiczna akwarela reprodukowana w: Stanisław Witkiewicz, „Juliusz Kossak”,
Warszawa 1912 r., s. 181

„Przechodząc wzrokiem po szczegółach rysunku Kossaka, gdy się dochodzi do oka, nozdrzy, uszu, układu grzywy, szyi i przyczepienia do niej głowy końskiej, doznaje się wrażenia że ten malowany koń Kossaka ożywa, drży, rusza tętni gwałtownym temperamentem lub omdlewa z wycieńczenia i nędzy, jaką koń przezywa na współkę z człowiekiem. Na łbie konia skupia Kossak cały swój zmysł obserwacyjny, zdolność odczuwania i odtwarzania charakteru i wyrazu”.
Stanisław Witkiewicz, „Juliusz Kossak”, 1912, s. 190
„Jednym z tych, w którego dziełach najwszechstronniej, najbezwzględniej, najbezpośredniej odbija się charakter i duch plemienny, rasowe właściwości i kultura długowieczna i świat zewnętrzny, w którym naród żył i działał – jest Juliusz Kossak. Na całym tym obszarze ziemi, na którym rozegrał się dramat dziejowy polskiego narodu, na którym pozostało życie polskie lub jego wspomnienie, wszędzie się tam spotyka z twórczością Kossaka. Był on malarzem wsi polskiej, tej wsi, gdzie na miedzy ‘ciche grusze siedzą’, i z której wyszło to wszystko, co było cnotą i zbrodnią, co było chwałą i hańbą, co żyło w sposób szczególny, różny od reszty świata w treści i formie, to co stanowiło rdzeń i istotę polskiego życia. Dziś, mogąc zajrzeć w całkowitą działalność Kossaka, dopiero się widzi cały ogrom tego, co on zdziałał, całą mnogość objawów życia, które odtworzyła jego niezmordowana ręka, nigdy niewyczerpana, świeża, jasna i żywa wyobraźnia”
Stanisław Witkiewicz, Juliusz Kossak, 1912, s. 7–8
„Konie Kossaka, pod względem zasadniczych proporcyi, zgadzają się z przyjętemi przez badaczy konia stosunkami wymiarów. Tablice, ułożone przez francuskiego pułkownika Duhoussefa, dające średnie wyniki pomiarów, sprawdzone na ogromnej ilości koni, użyte, jako sprawdzian Kossakowskich proporcyi, świadczą, jak dalece Kossak dokładnie obserwował naturę. Naturalnie, zastosowanie takiej miary przyrodniczej do krytyki, jest utrudnione tam, gdzie konie w obrazie są rysowane w gwałtownych ruchach, lub skróceniach perspektywicznych, natomiast na studyach i portretach koni Kossaka, na koniach w spokoju i w profilu w obrazach, można sprawdzić wielką ścisłość w stosowaniu zasad proporcyi, pomimo całej rozmaitości typów, które Kossak przedstawiał. Z drugiej strony, figura ludzka jest u Kossaka po większej części trochę za duża w stosunku do konia, nawet przy malowaniu ciężkich Frezów, lub dzisiejszych angielskich rosłych koni. Wynika to zapewne z tego, że typem konia, który Kossak najpierwej poznał, i z którym był najbardziej zżyty, był koń arabski, lub, co najmniej, blizko z nim spokrewniony – to jest koń stosunkowo mniejszy. Naturalnie, niema w tem nieprzełamanej rutyny i maniery, i tam, gdzie Kossak dobrze się zastanawiał i dążył do szczególnie wiernego oddania przedmiotu, proporcye koni i ludzi są zachowane w typowych swoich stosunkach”
Stanisław Witkiewicz, „Juliusz Kossak”, 1912, s.189–190

Juliusz Kossak
Studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, jednocześnie pobierając lekcje rysunku u J. Maszkowskiego. Korzystał ze wskazówek artystycznych P. Michałowskiego. W latach 1853–55 mieszkał w Warszawie, po czym wyjechał na kilka lat do Paryża, gdzie oddziałał na niego kontakt z twórczością H. Verneta. Po powrocie do Warszawy w roku 1860 artysta otworzył własną pracownię, podjął też wieloletnią współpracę z Tygodnikiem Ilustrowanym. Wiele podróżował, m.in. do Monachium, gdzie podjął studia w pracowni F. Adama. W roku 1869 osiadł w Krakowie. Artysta najchętniej podejmował w swej twórczości tematy batalistyczne; malował epizody z bohaterskich dziejów narodu i tematy związane z życiem szlacheckiego dworu, przy czym istotnym motywem był koń, malowany przez niego z wielkim znawstwem. Historia i literatura polska stanowiły dla artysty niewyczerpane źródło tematów. Celował szczególnie w technice akwareli. W latach 70-tych zaczął tworzyć cykle ilustrujące dzieje rodów szlacheckich. Swoje prace prezentował na wielu wystawach, m.in. w TPSP w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, ponadto w warszawskim TZSP, salonach J. Ungera i A. Krywulta, a także za granicą – w Paryżu, Monachium, Wiedniu, czy w Berlinie.
Czytaj więcej
Cena wylicytowana
27 000 zł
Zapytaj o obiekt
Chętnie odpowiemy na każde pytanie!
+48 58 550 16 05
Treści zawarte w niniejszej witrynie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty handlowej w rozumieniu art. 66 §1 Kodeksu Cywilnego.

Sopocki Dom Aukcyjny Sp. z o.o.

ul. Boh. Monte Cassino 43

81-768 Sopot

 

58 550 16 05

Licytuj on-line
dzięki naszej aplikacji!
Google PlayGoogle Playzobacz więcej
Newsletter
Dołącz do newslettera i bądź na bieżąco!
Zapisz się