Judyta Sobel (1924 Lwów - 2012 Nowy Jork)

Manekin, 1958 r.

akwarela, papier, 61 × 48 cm
sygn. i dat. p. d.: J.Sobel/1958

* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.

Judyta Sobel

Studiowała w latach 1947–50 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi u Władysława Strzemińskiego i krótko była asystentką Stefana Wegnera. Uczestniczyła w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Po studiach wyjechała do Izraela, a następnie do Nowego Jorku, gdzie zamieszkała na stałe. W Polsce jej obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi. Twórczość Judyty Sobel trudno zamknąć w jednym nurcie malarstwa. W jej obrazach odnajdziemy tradycje malarskie z różnych okresów sztuki XX wieku. W początkowym okresie twórczości, czyli podczas studiów w łódzkiej PWSSP widać u artystki wyraźny wpływ mistrza Władysława Strzemińskiego. W latach 50. i 60. Judyta Sobel kontynuuje nurt postimpresjonizmu, czerpiąc z rozwiązań ekspresjonizmu van Gogha i estetyzmu Henri Matisse’a. Malarstwo Judyty Sobel sytuuje się na pograniczu figuracji i deformacji, a jednocześnie zauważalna jest w tych płótnach subtelna, kobieca wrażliwość na otaczającą codzienność.

Czytaj więcej