węgiel, papier, 48,5 × 31 cm
Prezentowany szkic poprzedza obraz olejny „Portret Aleksandra Dejeana”, lata 1895–95 (olej płótno, 120 x 96 cm, sygn. p.g.: Józef Mehoffer 1896,. Obraz olejny został sprzedany w DA Polswiss 9 marca 2021 w kwocie 2 300 000 zł). Szkic analogicznie do obrazu powstał podczas pobytu Mehoffera w Paryżu, gdzie przebywał od 1891 roku i studiował w Académie Julian i École Nationale des Arts Décoratifs, Académie Colarossi u Josepha Blanca i Jacquesa Courtois a od 1892 w École Nationale des Beaux-Arts w pracowni Leona Bonnata. Prezentowane studia rysowane są z wielką swobodą, ze szczególnym uwrażliwieniem na rysy twarzy sportretowanego oraz uchwycenie i wydobycie właściwego nastroju. Narysowane dwa szkice ukazują niezwykły kunszt artystyczny Mehoffera, poszukującego i dążącego do perfekcji.
Aleksander Dejean urodzony w Polsce (1820 r.), był synem francuskiego emigranta. Wychował się w Polsce. Brał udział w powstaniu styczniowym, gdzie walczył w oddziałach gen. Ludwika Mierosławskiego. Po powstaniu zamieszkał w Paryżu, gdzie zaprzyjaźnił się w wieloma artystami m.in. z Józefem Mehofferem i Stanisławem Wyspiańskim. Pomagał im wielokrotnie i podziwiał ich twórczość.
W latach 1887-94 uczył się malarstwa w krakowskiej SSP u J. Matejki i W. Łuszczkiewicza, a następnie w paryskich Ecolé des Beaux-Arts i Académie Colarossi. W 1895 roku zdobył I nagrodę na międzynarodowym konkursie na witraże do kolegiaty we Fryburgu w Szwajcarii, których realizacja trwała do 1934 roku Po konkursie otrzymał inne zamówienia, m.in. z katedry na Wawelu, z Włocławka, Przemyśla. Był najwybitniejszym i konsekwentnym reprezentantem sztuki secesyjnej, tworzył dekoracyjne portrety wielu osobistości, wizerunki żony i własne oraz kompozycje rodzajowe, które w latach 1895-1917 zyskały wymowę kompozycji symbolicznych.