kredka, papier żeberkowy,
58,5 × 45,5 cm (w świetle oprawy)
na odwrocie napis odręczny: O. Hornak (?) Jezuita z Wojczy/około r. 1920–22
Portret powstał zapewne w Wojczy (kieleckie), w rodzinnym majątku Popielów, gdzie
artysta przebywał kilkukrotnie, a w latach 30-tych wykonał polichromię w pobliskim
kościele w Biechowie.
W latach 1887-94 uczył się malarstwa w krakowskiej SSP u J. Matejki i W. Łuszczkiewicza, a następnie w paryskich Ecolé des Beaux-Arts i Académie Colarossi. W 1895 roku zdobył I nagrodę na międzynarodowym konkursie na witraże do kolegiaty we Fryburgu w Szwajcarii, których realizacja trwała do 1934 roku Po konkursie otrzymał inne zamówienia, m.in. z katedry na Wawelu, z Włocławka, Przemyśla. Był najwybitniejszym i konsekwentnym reprezentantem sztuki secesyjnej, tworzył dekoracyjne portrety wielu osobistości, wizerunki żony i własne oraz kompozycje rodzajowe, które w latach 1895-1917 zyskały wymowę kompozycji symbolicznych.