srebro, 2,5 × 1,4 cm
sygn. na odwrocie: J.LAMBERT/FRANCE/ RUCKI i nieczytelna cecha w rombie
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Jean Lambert-Rucki Malarz i rzeźbiarz, przedstawiciel awangardowego ruchu w sztuce. Pierwsze lekcje z artystycznego rzemiosła pobierał w rodzinnym mieście, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1911 r. wyjechał do Paryża, gdzie zapisał się na studia w Académie Colarossi. Na miejscu związał się z paryską bohemą, w tym z Chaimem Soutinem oraz Amedeo Modiglianim. Przynależał do kubistycznego ugrupowania artystów Section d’Or. Na przełomie dwóch dekad, twórczość artysty ewoluowała, w l. 20. były to przeważnie kompozycje wielopłaszczyznowe o wyraźnych podziałach, oparte na kontrastowych, intensywnych zestawieniach barwnych. W l. 30. stylistyka ta uległa formalnemu uspokojeniu, zaczęły się za to pojawiać elementy zaczerpnięte z malarstwa surrealistycznego. W rzeźbie Lambert-Ruckiego również zauważalne są kubizujące tendencje, wykonane przeważnie w drewnie lub brązie przedstawienia cechuje syntetyzująca forma, w której można dopatrywać się nawiązań do sztuki prymitywnej. Lata 30. XX w. to również czas, w którym artysta skupił się na tematyce sakralnej, podejmując się realizacji monumentalnych figur i reliefów dla francuskich kościołów.
Czytaj więcej