Uczeń W. Weissa i F. Kowarskiego w krakowskiej i warszawskiej ASP – był jednym z wybitnych przedstawicieli polskiego koloryzmu. Od 1931 roku należał do grupy Rytm, od 1933 roku do ugrupowania Pryzmat. Już wówczas wiele wystawiał, m.in. miał dwie wystawy indywidualne w warszawskim IPS. W 1939 roku przebywał na stypendium we Francji. Po wojnie był profesorem Wydziału SP Uniwersytetu w Toruniu, w latach 1947-53 profesorem PWSSP w Sopocie, a od 1963 roku profesorem ASP w Warszawie. Swoje obrazy – pejzaże, martwe natury, portrety, kompozycje figuralne, prezentował na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Obok malarstwa sztalugowego zajmował się polichromią, projektował mozaiki i sgraffita.