Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem S. Dębickiego, J. Pankiewicza, W. Weissa oraz K. Laszczki. Od 1919 r. współtworzył grupę Ekspresjonistów Polskich – Formistów. W latach 1921–22 studiował w Paryżu. W roku 1925 wraz z F. S. Kowarskim, W. Zawadowskim i J. Rubczakiem założył Cech Artystów Plastyków „Jednoróg” – grupa ta podejmowała zagadnienia o profilu kolorystycznym. W okresie międzywojennym przebywał przez kilka lat we Francji, gdzie zajmowało go głównie malowanie pejzaży. Po wojnie pracował w charakterze scenografa w teatrach w Katowicach oraz Sosnowcu. Artysta uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych, choć miał również ekspozycje indywidualne, m.in. w latach 1946, 1948 i 1960. Uprawiał zarówno malarstwo, jak i grafikę, szczególnie litografię i drzeworyt. Do najchętniej podejmowanych przez niego tematów należały pejzaż oraz martwa natura.