tempera, deska, 21 x 17 cm
Wyobrażenie przedstawia scenę Spotkania Pańskiego. Ukazuje starca Symeona ujętego w 3/4, w tanecznym ruchu, z lewą nogą dynamicznie wysuniętą do przodu, który trzyma przed sobą na rękach młodzieńczego Chrystusa, który - w kontraście do świętego starca - ukazany został w pozie statycznej, jako spoglądający na niego i zwracający się doń z gestem błogosławieństwa. Starzec ukazany został na dwustopniowym podwyższeniu, nad którym widoczny jest baldachim z zasłoną. Po lewej stronie ikony przedstawieni zostali stojący w gestach modlitewnych: Bogurodzica, Józef i prorokini Anna. W tle widoczna jest architektura świątynna. Napis identyfikacyjny umieszczony został na górnym polu. Ikona została współcześnie przemalowana. Jednak zarówno pod względem ikonografii, jak również formy artystycznej pozostaje dziełem nawiązującym do siedemnastowiecznej sztuki północnej Rusi. Zwraca tu uwagę przede wszystkim położenie akcentu ideowego na parze starzec Symeon - Chrystus, przez co zaakcentowana została wymowa ideowa tekstów ewangelicznych dotyczących spotkania Pańskiego, których treścią jest objawienie Boga przed Symeonem. Maria, Józef i prorokini Anna ukazani zostali na ikonie jako bierni uczestnicy wydarzenia, z dłońmi uniesionymi w adoracji, która skierowana jest do Zbawiciela.