Edward Dwurnik | Obraz nr 16, z cyklu 'Błękitny', 1992

Edward Dwurnik (1943 Radzymin - 2018 Warszawa)

Obraz nr 16, z cyklu 'Błękitny', 1992

olej, płótno, 150 × 210 cm
sygn. p. d.: „E. Dwurnik 92”

oraz opisany na odwrocie: „1758|XX|16|1758 |(zielony) 19–20 II 1992 |E. DWURNIK”

Wystawiany:
– 1993 „Edward Dwurnik. Błękitne/ Blue”, Galeria Zderzak, Kraków
– 1993 „Edward Dwurnik. Błękitne/ Blue”, Muzeum Górnośląskie, Bytom

(...) eksponowany w Zderzaku cykl kilkunastu obrazów, zatytułowany „Błękitne”, jest nowym malarstwem, w którym temat zastąpił treść. E. Dwurnik maluje bowiem obrazy morza. Na dużych płótnach tłusty ślad pędzla zostawia kolor niebieski, lazurowy, siny, stalowy, szary, biały szafirowy, czarny, zielony. Nie ma tu brzegu, plaż i ludzi, chmur, okrętów, ptaków. Tylko głębia koloru, rytm fal i tajemnicza moc żywiołu… „Tak naprawdę jest niewielu malarzy, którzy potrafią dobrze malować morze. Zwykle się ratują, dodając niebo, brzeg, akcje na morzu, rybki. Ale sam bezruch, który trwa, sam żywioł, jest namalować najtrudniej. Tę wodę, która zmienia się w zależności od nieba. Każdy człowiek ma swój obraz morza. Dlatego mogę malować różne wersje, wizje, układy kolorystyczne. I dlatego maluję teraz dużo zielonych obrazów, lecz nadal tkwią one w błękitnym myśleniu.” „Mężczyźni lubią błękitne” fragmenty rozmowy Katarzyny Bik z Edwardem Dwurnikiem i Teresą Gierzyńską, „Gazeta Wybiórcza”, NR 154 (1233), 1993

Edward Dwurnik

Jeden z najgłośniejszych malarzy polskiej sztuki współczesnej. W latach 1963–70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom otrzymał w 1970 roku. Na jego całą twórczość istotny wpływ miała wystawa dzieł Nikifora Krynickiego w 1965. W tym samym roku rozpoczął pracę nad cyklem rysunków i akwarel, a od 1966 r. obrazów olejnych „Podróże autostopem”. Na ten cykl składają się charakterystyczne widoki miast z lotu ptaka. Inne serie to m.in. „Portret” (od lat 70-tych), „Robotnicy” (lata 80-te), „ Niech żyje wojna! ” (1991–1993), „ Niebieskie miasta” (od 1993), „Diagonalne” (od 1996) czy „Wyliczanka” (od 1996). Dwurnik odniósł międzynarodowy sukces dzięki udziałowi w wyjątkowej ekspozycji sztuki nowoczesnej pt. „documenta 7” w Kassel w 1982 roku – brał w niej udział jako jedyny artysta z Polski. Uczestniczył w ponad 90 wystawach zbiorowych oraz w ponad 80 wystawach indywidualnych. Artysta otrzymał wiele nagród, m. in. Nagrodę Kulturalną „Solidarności”, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 czy Coutts Contemporary Art Foundation w 1992 roku. W ostatnich latach życia został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Czytaj więcej