olej, płótno, 81 x 65 cm sygn. i dat. p. d.: 2008/GRÓJEC E. DWURNIK, na odwrocie: 2008/E. DWURNIK/”GRÓJEC”/NR: [IX] -1403-/3899
Wystawiany:
– „75 × 75 Dwurnik”, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, 14.04.2018–17.06.2018 r.
– „75 × 75 Dwurnik”, Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA, 03.07.2018– 30.09.2018 r.
– „75 × 75 Dwurnik”, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu – Zamek Królewski, 08.11.2018–06.01.2019 r.
Reprodukowany:
– Bogusław Deptuła, „75 × 75 Dwurnik”, Sopot 2018, s. 65
Edward Dwurnik W latach 1963–70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na ASP w Warszawie. Na jego twórczość istotny wpływ miała wystawa Nikifora Krynickiego, którego prace oglądał w 1965 roku. W tym czasie zainaugurował serię prac – akwarel, rysunków i obrazów olejnych pt. „Podróże autostopem”. Były to ukazane z lotu ptaka widoki miast polskich, a w l. 90. także europejskich, m. in. Londynu czy Paryża. Serię tę artysta kontynuował do śmierci. W latach 70. pracował nad cyklami „Robotnicy” oraz „Sportowcy”, ukazujących ludzi pracy PRL w krzywym zwierciadle. W kolejnych latach powstawały nowe, m.in. „W Drodze na Wschód” w l. 1989–91, „Od Grudnia do Czerwca” w l. 1990–94, w których upamiętnia ofiary stalinizmu i stanu wonnego. Pozostałe cykle to np. „Portret”, „Niech żyje wojna”, „Diagonalne”, „Wyliczanka”. Jako jedyny artysta z Polski brał udział w prestiżowej wystawie Documenta 7 w Kassel. Zdobył liczne nagrody, m. in. im. Cypriana Kamila Norwida w 1981 roku, Komitetu Kultury Niezależnej „Solidarności” w 1983 r., Coutts Contemporary Art Foundation w 1992. W ostatnich latach życia został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Czytaj więcej