olej, płótno, 34 × 50,5 cm
sygn. p. d.: I.Zygmuntowicz
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.
Czesław Wasilewski Mieszkał i tworzył w Warszawie. Kunsztu malarskiego nauczył się sam. Rzekomo w 1911 zapisał się na studia w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Domniemywa się, iż był studentem Wojciecha Kossaka. Przypuszczenia te krytycy tłumaczyli faktem, że na początku lat 20. Zygmuntowicz przygotowywał tzw. podmalówki dla Kossaka, a ponadto w swych dziełach nawiązywał do stylu malarskiego mistrza. Po 1930 Czesław Wasilewski zaczął podpisywać prace nazwiskiem „Zygmuntowicz”. Chociaż w swoich obrazach nawiązywał do twórczości takich artystów jak m.in. Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski czy Józef Chełmoński, to prace Zygmuntowicza odznaczają się twórczą indywidualnością. Najczęściej przedstawiał zimowe pejzaże, sanny, zaprzęgi, sceny z polowań i sceny batalistyczne. Wielokrotnie uczestniczył w krajowych wystawach malarstwa. Niejednokrotnie eksponowano jego prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Obrazy artysty znajdują się m. in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.
Czytaj więcej