Portret przedstawia otyłego mężczyznę odzianego w szustokor (justaucorps), zwróconego w twarzą w kierunku widza. Na głowie wielka wysoka fryzowana peruka, zakrywająca uszy i zawiązana po lewej stronie na końcu w węzeł, której geneza sięga dworu Ludwika XIV. Ten typ peruki powstał ok. 1690 roku zwany był allonge. Tą z portretu zwano allonge z wezłem (węzeł –zopf) w kolorze białym. To ważne również w datowaniu, bowiem peruki białe tego typu to okres do lat 30. XVIII wieku. Kołnierz koszuli przy szyi zakończony koronką (…) Omawiany portret pochodzi z wczesnego okresu twórczości malarza, ok. 1730 roku. Żywość wyrazu i lekkość pędzla wskazują na związki z malarstwem francuskim François de Troy oraz Nicolas de Largillier.
Fragment ekspertyzy p. dr Beaty Purc-Stępniak z 2013 r.