portret-brodatego-mezczyzny-1814-r-aleksander-orlowski-650263

portret-brodatego-mezczyzny-1814-r-aleksander-orlowski-1370633

Aleksander Orłowski (1777 Warszawa-1832 Petersburg)

Portret brodatego mężczyzny, 1814 r.

olej, tektura, 34 x 25,5 cm, sygn. monogramem wiązanym l.d.: 18 AO 14
Reprodukowany:
Malarstwo Polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Warszawa, 1992, s. 4
Wystawiany:
23 maja-9 sierpnia 1992 - Warszawa, MNW, Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków
22 sierpnia - 25 października 1992 - Poznań, MNP, Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków

Pochodzenie:
Polska, kolekcja prywatna
Kolekcja Ewy i Wojciecha Fibaków
Montreal, kolekcja Wandy Poznańskiej (1979)

WYSTAWIANY
Warszawa, Muzeum Narodowe w Warszawie, Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, 23 maja - 9 sierpnia 1992
Poznań, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, 22 sierpnia - 25 października 1992

REPRODUKOWANY
Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, wyd. Oficyna Wydawnicza Auriga, Warszawa 1992, s. 4

Aleksander Orłowski

Rysunku i malarstwa uczył się w warszawskiej pracowni J.P. Norblina. Ponadto był uczniem M. Bacciarellego. Brał udział w Powstaniu Kościuszkowskim, jego prace stanowią ważną dokumentację tego wydarzenia. W 1802 r. wyjechał do Petersburga, gdzie został nadwornym rysownikem-batalistą księcia Konstantego. W 1809 roku za obraz „Biwak kozaków” uzyskał tytuł akademika ASP w Petersburgu. Od 1819 roku był członkiem Towarzystwa Naukowego w Krakowie. Malował pastelami i olejno. Tematy jego dzieł są różnorodne: sceny batalistyczne, wschodni jeźdźcy, sceny rodzajowe z życia wsi, orientalne typy Czerkiesów i Kirgizów, karykatury, portrety, heroizowane pejzaże – wszystkie dotyczą rzeczy dziejących się współcześnie. W pracach można dostrzec elementy malarstwa Rembrandta. Jako pierwszy w Rosji zaczął uprawiać litografię.

Czytaj więcej