Prawdziwą pasję malarską Axentowicza był portret pastelowy; w tej też technice stał się prawdziwym perfekcjonistą.” (…). Interesowały go zarówno wielkie, posągowe piękności, jak świeże twarze młodych chłopek i miejskich gryzetek” S. Krzysztofowicz-Kozakowska, „Ouevre Teodora Axentowicza”, [w:] „Teodor Axentowicz 1859–1938” [kat. wyst.], Kraków 1998, s. 12–13

Kompozycje przedstawiające młodą dziewczynę ze starcem, podobnie jak obrazy zatytułowane „Wizja – wspomnienie” to szczególny temat w twórczości Axentowicza, do którego wielokrotnie wracał. Pierwsze prace namalował około 1900 roku i kontynuował je do lat trzydziestych. Kilka z nich znajduje się w zbiorach muzealnych (m. in. w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Okręgowym w Białymstoku, Muzeum Sztuki w Łodzi czy we Lwowskiej Galerii Sztuki)