R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, krzyżowy, trójkabłąkowy, w przekroju owalny, w wąsami. Tylne ramię jelca, zakończone kulką, zwinięte ku głowni. Przednie, dwukrotnie łukowato zagięte ku górze, tworzy kabłąk główny, połączony na zaczep z trzpieniem głowni. Dwa kabłąki boczne biegną łukiem po obu stronach zewnętrznego wąsa i łączą się w górnej części z kabłąkiem głównym. Trzon rękojeści drewniany, z dwudziestoma trzema poprzecznymi karbami i oklejony czarną skórą. Głowica pochylona do przodu, nakryta długim, sięgającym jelca kapturkiem. Dno głowicy płaskie, nakryte owalnym guzem nitowanym od góry trzpieniem głowni. Dołem mocowany klinikiem do jelca. Uchwyt połączony z trzpieniem głowni jednym, masywnym nitem z mosiężnymi główkami w kształcie oliwki. Na zewnętrznej stronie kabłąka głównego bite punce kontrolne fabryki Zlatoust z l. 1820-1840, w okręgach: 1, H i G. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, obustronnie szlifowana w jedną szeroką bruzdę, wypełniającą niemal całą powierzchnię płazów. Szlif bruzdy sięga krótkiego, obosiecznego pióra. Sztych w linii grzbietu. Na zewnętrznej stronie, pod nasadą, bite punce odbiorcze: w kółkach – G, H, 26, Б oraz M i Э. Na grzbiecie napis cyrylicą Zlotoust grudzień 1832 rok. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwoma ryfkami, składającymi się z pierścienia z ogniwkiem i ruchomego koluszka. Szyjka z wyprofilowanymi gniazdami na wąsy, mocowana do płaszcza pochwy śrubą od strony grzbietowej. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą z puncą na wewnętrznej stronie - litery K i H.

Szabla reprodukowana w książce T. Bilnika i T. Gaponika Szable rosyjskie w Wojsku Polskim, wyd. MediaL, s. 95.