R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna. Jelec tarczowy, trójkabłąkowy. Trzon rękojeści drewniany, poprzecznie karbowany, oklejony czarną skórą i opleciony podwójnie skręconym drutem mosiężnym. Krótki kapturek nitowany trzpieniem głowni. Na wewnętrznej stronie kabłąka punce odbiorcze i wojskowe numeratory. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie. Obustronnie szlifowana w szeroką bruzdę oraz bruzdeczkę przygrzbietową na długości brzuśca. Pióro obosieczne. Sztych w linii grzbietu. Na wewnętrznym progu, pod nasadą, bita punca odbioru. Na grzbiecie ryty napis: Mre de Armes de Chat t fbre 1881 Carrie Lre Mle 1822. P o c h w a stalowa, polerowana, z dwiema ryfkami z ruchomymi koluszkami na grzbiecie. Szyjka z dławikiem mocowana w płaszczu pochwy dwoma nitami. Pochwa zakończona wydatną, asymetryczną ostrogą. Przy szabli temblak.

W szable tego wzoru początkowo uzbrojone były oddziały WP przy Armii gen. Hallera. W późniejszym okresie, 1918-1939, opisywany typ szabli był na wyposażeniu wielu pułków w Polsce.