R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa stalowa. Jelec koszowy, perforowany dwudziestoma siedmioma otworami. W tylnej części tarczy jelca dwie szczeliny na temblak. Trzon rękojeści drewniany, z ośmioma poprzecznymi karbami, owinięty czarną skórą i opleciony mosiężnym filigranem. Kapturek długi, z policzkami, mocowany wraz z trzonem pierścieniem u jelca i na głowicy nakrętką na trzpieniu głowni. G ł o w n i a stalowa, niklowana, polerowana, w przekroju klinowa, o małej krzywiźnie. Pióro obosieczne z ością. Grzbiet w przekroju okrągły, sztych asymetryczny, przygrzbietowy. Na obu progach nabite numeratory wojskowe. P o c h w a stalowa, polerowana, z ryfką z poziomym zaczepem na wewnętrznej stronie. Poniżej druga ryfka z nieruchomym koluszkiem na grzbiecie. Szyjka z nabitymi numeratorami, mocowana w płaszczu pochwy na wcisk. Pochwa zakończona asymetryczną ostrogą. Rękojeść , głownia i pochwa ze śladami korozji na całej powierzchni.