L u f a stalowa, niegwintowana, w przedniej części okrągła, w części dennej sześciogranna. Mocowana do łoża dwoma przetyczkami, tuleją do wprowadzania pobojczyka oraz śrubą na warkoczu. U wylotu muszka, na warkoczu szczerbinka stanowiące przyrządy celownicze. Z a m e k kapiszonowy, transformowany ze skałkowego, ok. 1840 r. Płyta zamka stalowa, dekorowana panopliami, na które składają się topór, nóż, miecz i szabla oraz nieczytelną sygnaturą. Kontrblacha i kabłąk z wąsami – mosiężne. Mechanizm zamka sprawny. O s a d a – łoże i kolba z jednolitego kawałka drewna orzechowego. Łoże sięga połowy długości lufy, z kościaną końcówką. Pod łożem dwie ozdobne tuleje oraz wydrążony kanał do osadzania pobojczyka. Kolba z przykładem policzkowym, kanelowana ukośnie szyjką z wyraźnie zaznaczonym grzbietem. Płaską zakończona głowica nakryta mosiężnym kapturkiem z wąsem na grzbiecie kolby. Przy końcu łoża i pod kolbą zamocowane zaczepy do pasa nośnego.
Pochodzenie: Galeria Fischer, aukcja nr 390, poz. 843, 2004 r.