Gdańsk, 3 ćw. XVIII w.
srebro kute, repusowane, odlewane, drewno, m. 1200 g; znaki złotnicze: znak miejski z l. 1766–1770, cecha probiercza Michaela Schleicha, starszego cechu w l. 1757, 1765, 1769 oraz nieczytelny znak warsztatowy Jakoba Haase (mistrz 1730 r.) lub Johanna Lehnerta (mistrz 1747 r.) przebity puncą złotnika elbląskiego Johanna Karla Krintza (mistrz 1784 r., zm. 1820 r.); wys. 27 cm i 20,5 cm
Dzbanki o gruszkowatym kształcie, z dwustopniowymi, kopulastymi pokrywami na zawiasach, zwieńczonymi uchwytami w formie pełnoplastycznych kwiatów i liści. Wylewy zdobione reliefowymi motywami rocaillowymi. Korpusy wsparte na trzech wolutowo wygiętych nóżkach z motywem palmet. Ucha drewniane, wolutowo wygięte.