Karol „Zyndram” Maszkowski (1868–1938) – malarz i pedagog, edukację artystyczną pobierał w latach 1887–1892 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod okiem profesorów Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki. Na uczelni utrzymywał serdeczne relacje ze Stanisławem Wyspiańskim i Józefem Mehofferem. Podczas pobytu w Paryżu (1894–1896) artysta dzielił z Mehofferem pracownię. W obszarze działań twórczych Maszkowskiego były przede wszystkim polichromie i witraż. Do jego realizacji należą m. in. witraże z kaplicy Czartoryskich na Wawelu. Karol Maszkowski wpisał się niejako w historię miłosną Mehoffera – artysta za sprawą przyjaciela poznał swoją przyszłą żonę Jadwigę z d. Radzim- Janakowska Mehofferową. Do zapoznania doszło podczas spaceru sióstr Janakowskich na Avenue de Bois pewnego słonecznego czerwcowego popołudnia roku 1894, podczas którego rozpoznały wśród przechodniów dobrze im znanego Maszkowskiego i towarzyszącą mu wówczas jeszcze zagadkową postać Mehoffera. Józef Mehoffer kilkakrotnie portretował Maszkowskiego, w tym również, traktując go jako modela, w szkicach kompozycyjnych do swoich obrazów. Oprócz oferowanego w katalogu portretu, znana jest jeszcze realizacja wykonana ołówkiem w Paryżu w 1896 roku. Podobizna Maszkowskiego widnieje także na portretach autorstwa Romana Kramsztyka z 1917 r. (kredka, sangwina) i 1920 r. (tempera).