Od połowy lat 60. fascynowały artystę niezmiennie problemy wizualizacji przestrzeni, ruchu i światła. Umieszczając na płaszczyźnie sferycznie wygięte listewki, konstruował struktury wywołujące złudzenia, operował jednolitymi, nasyconymi barwami, często kontrastowo zestawianymi. Nowatorskość jego obrazów-reliefów polega na wzajemnym przenikaniu rytmicznych elementów w skomplikowanej przestrzeni dzieła. Daje nam wrażenie przezroczystości obiektu, potęguje czysto plastyczne doznania. Zestawiając czerń i zieleń oraz akcentując przestrzeń precyzyjnie umieszczonymi kulami daje wrażenie napięcia i niezwykłej dynamiki kompozycji.