L u f a stalowa o charakterystycznym kształcie trąby – silnie rozszerzona u wylotu. Przednia część lufy okrągła, tylna ośmiogranna. Mocowana do osady solidnym nitem na warkoczu, w przedniej części gęsto ułożonym zwojem drutu mosiężnego, tworzącym rodzaj bączka. Wystająca z osady lufa na całej długości dekorowana damaskinażem srebrnym. Z a m e k skałkowy typu francuskiego. Blacha zamka, kurek, osłona ogniwa panewki dekorowane rytowanymi motywami półksiężyca, sześcioramiennej gwiazdki, liniami geometrycznymi. Język spustowy osłonięty mosiężnym kabłąkiem z wąsami. Mosiężna kontrblacha mocowana dwoma śrubami. O s a d a – łoże i kolba z jednolitego kawałka drewna orzechowego. Wyprofilowane łoże do kształtu lufy sięga jej wylotu. Kolba z przewężoną szyjką oraz wklęsłą głowicą, okutą mosiężną blachą, obustronnie dekorowana pięcioma guzami mosiężnymi. Osada zdobiona dodatkowo ornamentami roślinnymi i geometrycznymi. Pobojczyk drewniany osadzony w dwóch tulejkach.