gwasz, papier naklejony na płótno, 195 × 100 cm sygnowany p.g.: monogram wiązany FS, data 1692 oraz litera P w okręgu
Jego styl rysunkowy jest przeciwny manierze realizmu. Jest cały zaprzeczeniem idei nowoczesności. I od czasu debiutu dzięki mistrzostwu warsztatowemu, jawi się jako bohater rzucający wyzwanie nowoczesnym i międzynarodowym trendom w sztuce i plakacie, idącym w kierunku uproszczenia i skuteczności przekazu. Tymczasem Starowieyski oddala się od tematu, porzuca ilustracyjność i tworzy coś, co mogłoby uchodzić za reakcyjne, gdyby nie było warsztatowo doskonałe. Starowieyski dotyka ducha polskości, ducha baroku w swojej duszy, zarazem zmuszany przez komunizm do zanegowania tej skłonności.
Alin Avila, Franciszek Starowieyski (1930–2009). Przyjaźnie paryskie 1683–1693. Kolekcja A. i N. Avila, Państwowa Galeria Sztuki 2014, s. 29
* Do obiektu zostanie doliczona opłata wynikającą z tzw. droit de suite, tj. prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymywania wynagrodzenia z tytułu dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy dzieł. Opłata będzie obliczana gdy równowartość kwoty wylicytowanej przekroczy 1000 zł. Do 500 000 zł wynosi 5% od kwoty wylicytowanej, a powyżej 500 000 wynosi 3% od kwoty wylicytowanej. W Polsce droit de suite reguluje art. 19-195 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. z późniejszymi zmianami, zgodnie z obowiązującą w Unii Europejskiej dyrektywą 2001/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie prawa autora do wynagrodzenia z tytułu odsprzedaży oryginalnego egzemplarza dzieła sztuki.